Op avontuur
Door: Chantal
Blijf op de hoogte en volg Evaton West DCC's
16 Februari 2015 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
Hallo allemaal,
Wat fijn om te lezen dat jullie zo met ons meeleven. Dat doet ons goed!
Welkom bij weer een nieuwe aflevering van: ‘4 blonde aapies op avontuur!’
In onze vorige aflevering hebben jullie kunnen lezen dat we naarstig op zoek waren naar de apen…nou die hebben we gevonden en zij ons ook!! Ze werden getrakteerd op heerlijke stukjes mango door Cindy en Sigrid maar al snel kregen de dames te horen dat dit NIET mocht.. DON’T FEED THE ANIMALS!! Jammer.
Deze week is ons avontuur op de DCC’s (Day care centers) dan echt begonnen; hier hadden we allemaal natuurlijk enorm veel zin in en vonden het ook best spannend. Wat staat ons te wachten, wat kom je er tegen, hoe reageren de kinderen, principals en de teachers. Het is allemaal 100% meegevallen en we hebben dan ook erg genoten van de lieve kinderen! Al waren we eind van de week erg moe van alle indrukken.
We spreken ook al enkele woordjes Sotho, best handig als dit de voertaal is van de kinderen. Op de namen van de kinderen blijven we oefenen, oefenen en nog eens oefenen want ze zijn prachtig maar o zo moeilijk.
We zien al wel dat er veel verschil zit in de DCC’s :
Bij Sisonke het dagverblijf waar Melissa en Sigrid werken hebben ze bijvoorbeeld veel speelgoed, gestructureerde dagactiviteiten, minder vrij spel momenten, gevarieerdere maaltijden en de principal is een echte manager.
Bij Kiddies het dagverblijf waar Cindy en Chantal werken hebben ze: minder speelgoed, veel vrij spel momenten en minder gestructureerde dagactiviteiten, basis maaltijden en de principal staat regelmatig op de groep.
De DCC’s werken wel allemaal met hetzelfde thema en dat was voor deze week My home. Er werden dan ook leuke knutsels gemaakt door de kinderen en teachers.
Het slapen gebeurd niet zo als in Nederland in een heerlijk bedje…nee hier slapen de kinderen op een matje op de groep gezellig met zijn allen naast elkaar. Ja, in Afrika zijn veel dingen anders dan bij ons maar 1 ding is hetzelfde de LIEFDE voor de kinderen, en is dat niet waar het allemaal om draait!!
De taxiritjes naar de DCC’s zijn ook nog een heel avontuur op zich:
Zo begon de eerste rit met het zien van een roadkill… ach wat zielig voor de hond… en de laatste rit van deze week een beschieting op een staalrover. Ja we maken heel wat mee hier in Afrika.
Vrijdag waren we uitgenodigd door Johan en Angela om het jaarlijkse dansfestijn van hun basisschool bij te wonen. Toen hun lucht kregen van de danskunsten van onze eigen Melissa kwamen ze meteen op het idee om haar als internationaal jurylid in te zetten. Hier had Melissa wel oren naar en vrijdagochtend zat ze als waar jurylid op haar Afrika’s got talent stoel te genieten van alle geweldige moves die de dansers maakten.
Later die dag zijn we boodschappen gaan doen voor een dessert; nu zou je denken dat dat niet zo moeilijk moet zijn…maar dat is toch wat anders gegaan.
Eindelijk hadden we alle ingrediënten bij elkaar, kwamen we er achter dat we het niet konden maken aangezien we niet dezelfde keuken materialen hebben als thuis. Hop alles weer terug in de schappen en iets nieuws bedenken. Uiteindelijk werd het Hollandse flensjes met slagroom en ananas…ook lekker.
Zaterdag zijn Melissa en Chantal gaan fietsen en voor we begonnen hadden we al de grootste lol om de geweldige helmpjes die we op moesten…but safety first!
Onderweg giraffen gezien ;we zijn dus echt in Afrika… fietspaden zijn er niet dus gewoon op de weg en dan ook nog eens aan de linkerkant fietsen. Als dat maar goed gaat…ja hoor niks aan de hand ging helemaal prima dus volgende week weer!
’s Avonds het etentje met Johan en Angela wat erg gezellig was. En ons dessert viel enorm in de smaak mede door de creativiteit van Sigrid die van de flensjes heuse Valentijns flensjes maakte…mmm…
Zondag een wandeling over de campus; even de groeten doen aan onze tuindieren de springbokken, impala’s, apen, krabben en niet te vergeten de schattige stokstaartjes. Onderweg komen we verschillende Afrikanen tegen en dan valt het ons weer op hoe ontzettend aardig iedereen hier is, altijd en groet of een praatje, zelfs uitnodigingen voor een braai (BBQ) daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren!
We hopen dat jullie weer genoten hebben van onze belevenissen en tot volgende week!!!!!!!!!!!!!!!!!
Liefs,
Chantal, Cindy, Sigrid en Melissa
Wat fijn om te lezen dat jullie zo met ons meeleven. Dat doet ons goed!
Welkom bij weer een nieuwe aflevering van: ‘4 blonde aapies op avontuur!’
In onze vorige aflevering hebben jullie kunnen lezen dat we naarstig op zoek waren naar de apen…nou die hebben we gevonden en zij ons ook!! Ze werden getrakteerd op heerlijke stukjes mango door Cindy en Sigrid maar al snel kregen de dames te horen dat dit NIET mocht.. DON’T FEED THE ANIMALS!! Jammer.
Deze week is ons avontuur op de DCC’s (Day care centers) dan echt begonnen; hier hadden we allemaal natuurlijk enorm veel zin in en vonden het ook best spannend. Wat staat ons te wachten, wat kom je er tegen, hoe reageren de kinderen, principals en de teachers. Het is allemaal 100% meegevallen en we hebben dan ook erg genoten van de lieve kinderen! Al waren we eind van de week erg moe van alle indrukken.
We spreken ook al enkele woordjes Sotho, best handig als dit de voertaal is van de kinderen. Op de namen van de kinderen blijven we oefenen, oefenen en nog eens oefenen want ze zijn prachtig maar o zo moeilijk.
We zien al wel dat er veel verschil zit in de DCC’s :
Bij Sisonke het dagverblijf waar Melissa en Sigrid werken hebben ze bijvoorbeeld veel speelgoed, gestructureerde dagactiviteiten, minder vrij spel momenten, gevarieerdere maaltijden en de principal is een echte manager.
Bij Kiddies het dagverblijf waar Cindy en Chantal werken hebben ze: minder speelgoed, veel vrij spel momenten en minder gestructureerde dagactiviteiten, basis maaltijden en de principal staat regelmatig op de groep.
De DCC’s werken wel allemaal met hetzelfde thema en dat was voor deze week My home. Er werden dan ook leuke knutsels gemaakt door de kinderen en teachers.
Het slapen gebeurd niet zo als in Nederland in een heerlijk bedje…nee hier slapen de kinderen op een matje op de groep gezellig met zijn allen naast elkaar. Ja, in Afrika zijn veel dingen anders dan bij ons maar 1 ding is hetzelfde de LIEFDE voor de kinderen, en is dat niet waar het allemaal om draait!!
De taxiritjes naar de DCC’s zijn ook nog een heel avontuur op zich:
Zo begon de eerste rit met het zien van een roadkill… ach wat zielig voor de hond… en de laatste rit van deze week een beschieting op een staalrover. Ja we maken heel wat mee hier in Afrika.
Vrijdag waren we uitgenodigd door Johan en Angela om het jaarlijkse dansfestijn van hun basisschool bij te wonen. Toen hun lucht kregen van de danskunsten van onze eigen Melissa kwamen ze meteen op het idee om haar als internationaal jurylid in te zetten. Hier had Melissa wel oren naar en vrijdagochtend zat ze als waar jurylid op haar Afrika’s got talent stoel te genieten van alle geweldige moves die de dansers maakten.
Later die dag zijn we boodschappen gaan doen voor een dessert; nu zou je denken dat dat niet zo moeilijk moet zijn…maar dat is toch wat anders gegaan.
Eindelijk hadden we alle ingrediënten bij elkaar, kwamen we er achter dat we het niet konden maken aangezien we niet dezelfde keuken materialen hebben als thuis. Hop alles weer terug in de schappen en iets nieuws bedenken. Uiteindelijk werd het Hollandse flensjes met slagroom en ananas…ook lekker.
Zaterdag zijn Melissa en Chantal gaan fietsen en voor we begonnen hadden we al de grootste lol om de geweldige helmpjes die we op moesten…but safety first!
Onderweg giraffen gezien ;we zijn dus echt in Afrika… fietspaden zijn er niet dus gewoon op de weg en dan ook nog eens aan de linkerkant fietsen. Als dat maar goed gaat…ja hoor niks aan de hand ging helemaal prima dus volgende week weer!
’s Avonds het etentje met Johan en Angela wat erg gezellig was. En ons dessert viel enorm in de smaak mede door de creativiteit van Sigrid die van de flensjes heuse Valentijns flensjes maakte…mmm…
Zondag een wandeling over de campus; even de groeten doen aan onze tuindieren de springbokken, impala’s, apen, krabben en niet te vergeten de schattige stokstaartjes. Onderweg komen we verschillende Afrikanen tegen en dan valt het ons weer op hoe ontzettend aardig iedereen hier is, altijd en groet of een praatje, zelfs uitnodigingen voor een braai (BBQ) daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren!
We hopen dat jullie weer genoten hebben van onze belevenissen en tot volgende week!!!!!!!!!!!!!!!!!
Liefs,
Chantal, Cindy, Sigrid en Melissa
-
16 Februari 2015 - 21:36
Peter Notten:
Jullie hebben duidelijk de smaak te pakken! En een Korein-jurylid bij een Afrikaanse danscontest? Neen, die eer is ons nooit eerder te beurt gevallen. -
17 Februari 2015 - 14:43
Judith:
ach wat supermooi weer om te lezen. In het carnavalsgedruis, wat ik vorig jaar gemist heb, is dit een weer een welkome afwisseling. Ja onderweg op de wegen maak je veel mee, maar dit is wel erg spannend.Gelukkig waakt Jacob voor jullie veiligheid.
Prachtig hoe jullie genieten van de kinderen. Alle lof voor zo'n mooie start!Groetjes,Judith -
17 Februari 2015 - 17:09
Eloïse:
Hoi, dat lijkt me een leuke week te zijn geweest -
17 Februari 2015 - 17:16
Monique (team7):
Zo de kop is eraf...ja wat een verschillen kunnen er zijn hè in de DCC's wel goed om te lezen dat thematisch werken daar inmiddels ook zijn intrede heeft gedaan.
En dan Sotho leren, moeilijk hoor. Even oefenen nog op die mooie namen, die steeds ook een betekenis hebben, heel bijzonder.
Ik geniet ervan om zo jullie belevenissen te lezen en zelf terug te denken aan alles wat wij dar beleefd hebben.
Doe iedereen de groeten van mij.
houdoe,Monique
-
17 Februari 2015 - 18:08
Eloïse:
Oh m'n tekst is niet helemaal geplaatst. Nou ja ik had geschreven dat ik me kan voorstellen dat de eerste week werken op een DCC best spannend is. Wat zijn de krachten en kansen? Ik heb er vertrouwen in dat jullie helemaal je draai gaan vinden. Veel succes en plezier! Liefs -
17 Februari 2015 - 20:05
Els:
Ha dames,
Leuk om jullie verhaal te lezen. En zo blijkt maar weer, je weet nooit wat je te wachten staat :)
Gr. Els -
17 Februari 2015 - 23:00
Angela, Raj En Kids:
Ha Chantal en de anderen,
Echt super leuk om te lezen!
Wat verrichten jullie goed werk daar!
De liefde voor jullie werk en de kinderen waar jullie t voor doen,
Klinkt overal doorheen. Mooi zeg!
Veel plezier! -
20 Februari 2015 - 12:46
Marijke:
Nu al apen gezien??? Daar hebben wij weken op moeten wachten, haha maar super mooi hè Al die dieren zo dichtbij op en rond de campus!! Op de dagverblijven gebeuren al veel goede dingen, goed om te horen, ben benieuwd naar wat jullie gaan aanvullen, wens jullie succes en veel plezier met zoveel enthousiaste kinderen, teachers en principals. Groetjes -
20 Februari 2015 - 15:02
Wies Van Litsenburg-van Dijk:
Lieve meiden wat een enthuosiasme maar terecht natuurlijk. Mooi om te lezen dat jullie zo genieten en zo dankbaar zijn. Dat fietsen dat lijkt me toch zo geweldig!!! Daar waren wij bij missie 4 nog niet achter dus ik denk dat ik nog eens terug moet!!! Ben benieuwd hoe jullie tweede week bij de DCC's was. Groeten van Wies -
24 Februari 2015 - 11:17
Annemieke Van Werde:
Hoi Dames,
Wat leuk om jullie avonturen te lezen. Wat fijn dat jullie zo genieten. Wel gek hoor dat je nu helemaal in Afrika zit Chantal. Ga maar lekker genieten van alle gave indrukken en mooie momenten die jullie beleven en nog gaan beleven.
Liefs Annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
