De eerste werkweek zit erop!

Dumelang!!!!

De eerste werkweek zit erop en wat was het een avontuur. Hieronder lees je de ervaringen van ons op de verschillende day care centres. Daarnaast hebben wij in de weekenden ook niet stil gezeten.

De eerste werkweek van Bert en Els op Lesedi is goed begonnen! We zijn warm ontvangen door Nono de principal en door de teachers Puleng en Gelly. Ook de kinderen begroeten ons enthousiast. Al gauw krijgen we een Sotho naam toegewezen; Bert heet ‘Deboa’, dit betekent ‘Dank je’, en Els wordt omgedoopt tot ‘Mpho’, dit betekent ‘Gift’.
Het valt ons op dat er veel in groepsverband wordt gedaan, er wordt niet gekeken naar het individuele kind. Er is weinig plaats voor eigen initiatieven van kinderen. De fantasie wordt niet geprikkeld. Nono en de teachers staan wel heel open voor de ideeën van Bert en Els. Ze vragen veel inbreng vanuit ons. Al snel proberen we het vrij spelen in groepen te introduceren. Dit wordt goed opgepakt door de teachers en de kinderen. Bert vraagt Puleng de kinderen te observeren, ze vertelt dat de kinderen fijn aan het spelen zijn samen en elkaar helpen. Ze ziet dat de kinderen die met de dieren aan het spelen zijn dat dat spontaan een dierentuin wordt. Op Lesedi is er ook een redelijke buiten speelplaats. Ook nu wordt alles geregisseerd door de teachers vaak betekent dit dat er een paar kinderen aan het spelen zijn en er veel moeten wachten. Wij vinden het erg moeilijk om te zien dat kinderen zo lang moeten wachten en kort gehouden worden. Op woensdag had Els verteld dat ze morgen jarig is. Nono zei meteen tegen Els dat ze cake en champagne mee moest nemen. Donderdag kwamen we aan bij het daycare en het eerste wat de teachers zeiden tegen Els, waar is de cake? Wat super leuk was is dat alle kinderen samen met de teachers voor Els zongen. Ze zongen liedjes in het Engels en Sotho en daarna gaven alle kinderen een hele dikke groepsknuffel aan Els. We voelen ons erg welkom en ze hebben ons dan ook al meerdere malen gezegd dat we langer moeten blijven dan 6 weken maar dit zal het thuisfront niet zo leuk vinden.

Ook voor Laura en Benthe zit de eerste week erop. Zij werken drie weken op dcc (day care centre) Noncedo en switchen dan naar dcc Lehlasedi. We zijn ook erg warm ontvangen door de principal en de teachers. Ook de kinderen waren erg enthousiast, zij gaven veel high fives en knuffels. De principal vertelde meteen dat ze de eerste week niet aanwezig zou zijn vanwege een cursus. Ook wij kregen een Sotho naam; Benthe werd omgedoopt tot ‘Palesa’, wat bloem betekent, en Laura heet vanaf nu ‘Sepati’, oftewel ‘Heidi’.
We merkten wel dat de communicatie met de teachers soms wat moeizaam verliep. Wanneer wij vragen stelden, kregen we vaak maar een kort antwoord terug en een echt gesprek kwam niet echt op gang. Gedurende de week veranderde dit gelukkig al wel wat! Dit is natuurlijk wel belangrijk om dingen voor elkaar te krijgen. Wat ons erg opviel, was de grootte van de groep. Zelfs na het splitsen van jong en oud, wat standaard na het ontbijt gebeurd, blijven grote groepen over. Zo bestaat de groep van 0-3 jarigen uit maar liefst 26 kinderen (met 2 teachers). Daar worden wij in Nederland bang van! Wat ook erg opviel, was dat de kinderen altijd in groepsverband lesjes krijgen aangeboden. De lesjes zijn op een erg schoolse manier opgezet waardoor kinderen alles uit hun hoofd moeten kennen (het wordt echt keer op keer opgedreund). Wanneer Laura of Benthe later op een andere manier de kinderen naar bv. de kleuren vroeg, bleken veel kinderen dit niet te kennen, ook de ouderen (4-5 jarigen) niet.
Wat we aan vrij spel hebben ingebracht is het volgende; op donderdag hebben wij kinderen die al vroeg wakker waren materialen aangeboden om mee te spelen. Normaal gesproken zouden zij op dit moment van de dag wachten tot de rest wakker is. We merkten dat de kinderen dit erg leuk vonden en dat dit ook uitlokte tot rollenspel nu zij zelf speelgoed mochten uitkiezen. Dit was erg leuk om te zien en we hebben de kinderen lekker laten spelen. Ook vielen ballonnen en bellenblaas zeer in de smaak, de kinderen werden er helemaal wild van!

Ook in het weekend hebben we niet stilgezeten. Zo zijn we het eerste weekend naar Lion Farm gegaan met Bias en Nhlanhla. Hier hebben we veel mooie dieren gezien en met leeuwen geknuffeld, dit was fantastisch!

Dit weekend zijn we op vrijdag naar Sharpeville geweest, hier hebben we wat gehoord over de geschiedenis van deze plaats. Er is in 1960 tijdens een demonstratie over De Apartheid een grote schietpartij uitgebroken waarbij vele doden zijn gevallen. We hebben er foto’s van gezien en ook zijn we bij de herdenkingsstenen geweest, erg indrukwekkend.
De dag erna zijn we met Biàs en Nhlanhla naar het Apartheidsmuseum geweest en naar het township Soweto. In het Apartheidsmuseum werd het verhaal verteld over Nelson Mandela en de Apartheid. De Apartheid hield in dat er grote verschillen waren tussen de blanken en de zwarten die in Zuid-Afrika leefden. Het museum was een stuk groter dan wij hadden verwacht. We hebben er een paar uur rondgelopen en het was erg indrukwekkend! In Soweto bezochten we de welbekende torens en zijn daarna doorgereden om een hapje te gaan eten. Hierna zijn we nog langs het Mandela House geweest. Dit was het eerste huis van Mandela in Johannesburg.

Uiteraard hebben wij deze week weer een vlog gemaakt die te zien is op https://www.facebook.com/ProjectEWDCC. Morgen gaan we gaan weer vol goede moed de werkweek in en in het weekend hebben we iets leuks gepland!

Tot volgende week!