weekend en eerste helft week 3
Door: team 7
Blijf op de hoogte en volg Evaton West DCC's
20 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
Zaterdag 15 februari; Deze ochtend zijn we uitgenodigd om deel te nemen aan de training die door Elsa Fourie op de NWU wordt gegeven aan de principals en teachers. Het thema “On the Farm” stond centraal deze dag en twee studenten van de NWU, opleiding tot leerkracht grade 1 verzorgden deze cursus. Het was duidelijk en gaf veel handvaten voor de cursisten om mee aan de slag te gaan. Heel veel aspecten van early learning kwamen aan de orde.
Zondag 16 februari; Van vorige missie leden gehoord dat Bias ontzettend veel weet te vertellen over Mandela en de apartheidsstrijd, dus hebben wij Bias en Nhlanhla gevraagd of ze ons willen vergezellen naar het Apartheidsmuseum. De chauffeur van ons busje was een security-man dus we voelden ons wel safe! Het voelt vreemd om op selectie van je entree kaartje te worden gedwongen een bepaalde doorgang te moeten nemen…maar dit is wat vroeger tijdens Apartheid natuurlijk ook zo werd ervaren en dan op basis van huidskleur. Bias en zijn vrouw waren die dag white, en wij waren blackies!
We gaan deze dag ook nog naar Soweto, waar we het woonhuis van Mandela zagen( en Desmond Tutu ), en we bezoeken ook het 9 meter hoge standbeeld van Mandela, wat na het overlijden in december jl. is onthuld, in Pretoria. Het was een gezellige, bijzondere en indrukwekkende dag.
Maandag 17 februari; Wanneer we worden opgehaald door Jacob vertelt hij over een aangrijpende gebeurtenis in het weekend. Hij was aanwezig tijdens het overlijden van een meisje dat was aangevallen door haar vriend. Helaas horen we bijna dagelijks dit soort verhalen over bekenden of familieleden van de mensen waar wij mee werken die door een ongeluk of geweld om het leven zijn gekomen.
Op onze DCC’s worden we weer met veel enthousiasme en open armen ontvangen door de lieve kindjes en teachers en dat stemt ons weer wat positiever.
Boitelo;
We vragen hoe de ouders de mooie Valentijns knutselwerkjes vonden. Er waren hele erg leuke reacties van de ouders, ze waren erg trots op hun kinderen.
In de ochtend maakten we een wandeling en daarbij maakten we regelmatig een dansje op de aanstekelijke muziek die uit menig huisje klonk.We dansten samen met de kinderen midden op de straat. Ze lachen onze “stijve” bewegingen nog net niet uit.
Daarna spelen we in kleine groepjes met het uit de toy library geleende spel materiaal en begeleiden de kinderen met samenspel. Samen met Mamoloi hebben we het over het buitenspelen gehad en hoe dit uit te breiden. We benoemden het hoopje zand wat in haar tuin ligt en stelden voor hier een mooie zandbak van te maken. Dit vond ze een heel goed idee.
Lesego;
Helemaal enthousiast gemaakt door de training heeft Bertha al van alles verzameld en bedacht om te kunnen starten met het thema “On the farm”. Ook heeft ze wat materialen bij de Toy Library geleend zoals puzzels, domino etc. Bij het buiten spelen hebben we 2 grote autobanden in de schaduw gelegd en deze samen met de kinderen met zand gevuld. In de zandbak hebben we “tuck shop” gespeeld, dit is een klein winkeltje in het Township. Stukjes zilverpapier van een snack waren de “Rand” en steentjes waren de spulletjes, zoals bananen, danoontjes, tomaten enz. Ze speelden blij, actief en samen.
Na de lunch gaan de kleintjes slapen en de oudere kinderen mogen tekenen en schrijven. Bethje laat haar tekenkunsten zien en maakt een mooie kijkplaat over het thema “de Boerderij”.
Samen doen we een Afrikaans liedje in de kring, wat gaat over een trotse pauw die de veren laat zien. De bewegingen die daar bij horen zijn nogal lachwekkend, maar we doen dapper mee, hoewel wij niet zo soepel inde schouders zijn!
Dinsdag 18 februari; We staan even stil bij de trieste gebeurtenis waarvan we gisteren hebben gehoord en leggen een bloemetje en opschrift neer op de plaats van het incident.
Lesego;
We begonnen de dag met bidden en zingen .Het smakelijk eten liedje in het engels willen de kinderen elke dag zingen, nu ze het van ons geleerd hebben. Dan; Paptijd!
Judith dacht vandaag ga ik maar eens van de pap proeven die we de kinderen iedere dag voorzetten. Hmmmm(echt niet!).
Op deze bloedhete dag spelen we niet te lang buiten, maarja binnen onder dat golfplaten dakje valt het ook niet zo mee. Lekker spelen met het mooie geleende speelgoed; en Oma wordt ineens een koe; op handen en voeten loopt ze al loeiend rond, en de kinderen kijken eerst heel verbaasd; daarna doen ze allemaal mee, en wij ook natuurlijk.. Dan verandert de koe in een hond en wordt er luid geblaft. Zo leuk om te zien dat iedereen bezig is met uitbeelden, dat gebeurt daar gewoonlijk niet zo vaak. De boerderij komt helemaal tot leven.
Boitelo; Deze ochtend hebben we een boek meegenomen voor in de kring: “de mooiste vis van de zee”. Monique laat de pagina’s in het boek zien, vertelt kort wat er gebeurt in het Engels, wat Lorraine direct in het Sotho vertaalt. De kinderen kijken vol aandacht naar de plaatjes.
Hierna gaan we buitenspelen in de “nieuwe” zandbak. Met wat meegebrachte flessen en plastic bakjes maken we spelmateriaal, drinkflesjes worden een bakje en trechter, yoghurtbakjes worden kopjes en de kinderen maken zand verjaardagstaartjes met takjes erop als kaarsjes…al met al een zeer fantasievolle tijdsbesteding. We zien de kinderen echt genieten van deze nieuwe ervaringen en ons samenspel. Tijdens craft-time mogen de kinderen cirkels kleuren met potloden en de oudste kinderen mogen dit nadien ook nog zelf uitknippen. De oudere kinderen blijken nog nooit geknipt te hebben en hebben veel ondersteuning nodig dit aan te leren.
Woensdag 19 februari;
Lesego; We kwamen volgepakt met verzameld kosteloos materiaal binnen.
Bertha had een mooie thematafel gemaakt van de koe, en we maakten er een grote kring omheen. Heel enthousiast en afwisselend vertelde ze van alles over de koe, en de kinderen hebben melk en kaas(van ons)mogen proeven. Dat is voor hun heel bijzonder want kaas is voor hun vaak te duur.
Bertha vroeg een moeder binnen en heeft uitgebreid laten zien wat we doen in de groep. Ook dit is ongewoon, want ouders zijn hier doorgaans niet zo betrokken bij het DCC.
Boitelo; Herhalen, herhalen , herhalen….dat is voor alle kinderen belangrijk…en wat ook belangrijk is zelfontplooiing. Een meisje helpt mee het verhaal van de vis voor te lezen, wat is ze trots. En na het ontbijt spelen we dan ook nog kort het verhaal na door één kind allemaal glinsterende schubjes te geven die ze na vragen van de andere kinderen uit deelde ( zilverpapiertjes met vaseline op de arm geplakt).
Op verzoek van de kinderen mogen ze ook vandaag buiten in de zandbak spelen. Een extra spelletje werd gemaakt van een plastic flesje, de bovenzijde werd van de fles, met het dopje aan een touwtje, werd een vangspelletje (oog-hand coördinatie). Wanneer een jongetje heel erg zijn best blijft doen tot het hem lukt geven we hem een groot compliment hij begint te stralen. Hierna hebben we binnen in kleine groepjes gespeeld.
Werken we alleen maar hard????
Nee….
In de auto op de terugweg na het werk op het DCC heeft Monique haar powernapje hard nodig (ze werkt nachten door als onze ict-er), hoewel ze zegt dat ze haar ogen dicht doet om het gevaar op de weg niet te zien…
En af en toe hebben we een baby opschoot(glibberglibber van het zweet), en hoe die teruggaat in de auto zonder stoeltje….daar willen we maar niet aan denken.
‘s avonds krijgt Monica bijles in koken, en ze kan al heel goed de “Braai” aansteken, en braaien.Gelukkig heeft iedereen BHV. We genieten wel van haar i-padmuziek…(soms)
Bethje heeft uitgevonden dat je insectenholletjes heel goed kan dichtkitten met buddies.(snachts klinkt soms een luide gil vanwege een sprinkhaan in haar bed.)
Judith laat zich nooit meer gratis monstertjes aansmeren van huidproducten, want voordat je het weet zit je een uur te luisteren naar schoonheidsonzin en krijg je allerlei allergische reacties van die rotzooi.(ook al zit er echt goud in)Ook ze probeert niet te denken aan de naderende carnaval….maarja, Monique heeft een ringtone met Guus Meeuwis.
En als we in de avond lekker zitten te genieten van een film, blijkt die maar voor de helft te zijn gedownload, en missen we de afloop. Genoeg fantasie om het verhaal zelf af te maken!
Donderdag werken we hard door om verslagen en rapportage te schrijven om zo vrijdag ons weekendje weg te kunnen plannen. We zijn van plan om een schitterende panorama route te gaan bezichtigen bij Graskop, daarover in ons volgende blog meer.
Zondag 16 februari; Van vorige missie leden gehoord dat Bias ontzettend veel weet te vertellen over Mandela en de apartheidsstrijd, dus hebben wij Bias en Nhlanhla gevraagd of ze ons willen vergezellen naar het Apartheidsmuseum. De chauffeur van ons busje was een security-man dus we voelden ons wel safe! Het voelt vreemd om op selectie van je entree kaartje te worden gedwongen een bepaalde doorgang te moeten nemen…maar dit is wat vroeger tijdens Apartheid natuurlijk ook zo werd ervaren en dan op basis van huidskleur. Bias en zijn vrouw waren die dag white, en wij waren blackies!
We gaan deze dag ook nog naar Soweto, waar we het woonhuis van Mandela zagen( en Desmond Tutu ), en we bezoeken ook het 9 meter hoge standbeeld van Mandela, wat na het overlijden in december jl. is onthuld, in Pretoria. Het was een gezellige, bijzondere en indrukwekkende dag.
Maandag 17 februari; Wanneer we worden opgehaald door Jacob vertelt hij over een aangrijpende gebeurtenis in het weekend. Hij was aanwezig tijdens het overlijden van een meisje dat was aangevallen door haar vriend. Helaas horen we bijna dagelijks dit soort verhalen over bekenden of familieleden van de mensen waar wij mee werken die door een ongeluk of geweld om het leven zijn gekomen.
Op onze DCC’s worden we weer met veel enthousiasme en open armen ontvangen door de lieve kindjes en teachers en dat stemt ons weer wat positiever.
Boitelo;
We vragen hoe de ouders de mooie Valentijns knutselwerkjes vonden. Er waren hele erg leuke reacties van de ouders, ze waren erg trots op hun kinderen.
In de ochtend maakten we een wandeling en daarbij maakten we regelmatig een dansje op de aanstekelijke muziek die uit menig huisje klonk.We dansten samen met de kinderen midden op de straat. Ze lachen onze “stijve” bewegingen nog net niet uit.
Daarna spelen we in kleine groepjes met het uit de toy library geleende spel materiaal en begeleiden de kinderen met samenspel. Samen met Mamoloi hebben we het over het buitenspelen gehad en hoe dit uit te breiden. We benoemden het hoopje zand wat in haar tuin ligt en stelden voor hier een mooie zandbak van te maken. Dit vond ze een heel goed idee.
Lesego;
Helemaal enthousiast gemaakt door de training heeft Bertha al van alles verzameld en bedacht om te kunnen starten met het thema “On the farm”. Ook heeft ze wat materialen bij de Toy Library geleend zoals puzzels, domino etc. Bij het buiten spelen hebben we 2 grote autobanden in de schaduw gelegd en deze samen met de kinderen met zand gevuld. In de zandbak hebben we “tuck shop” gespeeld, dit is een klein winkeltje in het Township. Stukjes zilverpapier van een snack waren de “Rand” en steentjes waren de spulletjes, zoals bananen, danoontjes, tomaten enz. Ze speelden blij, actief en samen.
Na de lunch gaan de kleintjes slapen en de oudere kinderen mogen tekenen en schrijven. Bethje laat haar tekenkunsten zien en maakt een mooie kijkplaat over het thema “de Boerderij”.
Samen doen we een Afrikaans liedje in de kring, wat gaat over een trotse pauw die de veren laat zien. De bewegingen die daar bij horen zijn nogal lachwekkend, maar we doen dapper mee, hoewel wij niet zo soepel inde schouders zijn!
Dinsdag 18 februari; We staan even stil bij de trieste gebeurtenis waarvan we gisteren hebben gehoord en leggen een bloemetje en opschrift neer op de plaats van het incident.
Lesego;
We begonnen de dag met bidden en zingen .Het smakelijk eten liedje in het engels willen de kinderen elke dag zingen, nu ze het van ons geleerd hebben. Dan; Paptijd!
Judith dacht vandaag ga ik maar eens van de pap proeven die we de kinderen iedere dag voorzetten. Hmmmm(echt niet!).
Op deze bloedhete dag spelen we niet te lang buiten, maarja binnen onder dat golfplaten dakje valt het ook niet zo mee. Lekker spelen met het mooie geleende speelgoed; en Oma wordt ineens een koe; op handen en voeten loopt ze al loeiend rond, en de kinderen kijken eerst heel verbaasd; daarna doen ze allemaal mee, en wij ook natuurlijk.. Dan verandert de koe in een hond en wordt er luid geblaft. Zo leuk om te zien dat iedereen bezig is met uitbeelden, dat gebeurt daar gewoonlijk niet zo vaak. De boerderij komt helemaal tot leven.
Boitelo; Deze ochtend hebben we een boek meegenomen voor in de kring: “de mooiste vis van de zee”. Monique laat de pagina’s in het boek zien, vertelt kort wat er gebeurt in het Engels, wat Lorraine direct in het Sotho vertaalt. De kinderen kijken vol aandacht naar de plaatjes.
Hierna gaan we buitenspelen in de “nieuwe” zandbak. Met wat meegebrachte flessen en plastic bakjes maken we spelmateriaal, drinkflesjes worden een bakje en trechter, yoghurtbakjes worden kopjes en de kinderen maken zand verjaardagstaartjes met takjes erop als kaarsjes…al met al een zeer fantasievolle tijdsbesteding. We zien de kinderen echt genieten van deze nieuwe ervaringen en ons samenspel. Tijdens craft-time mogen de kinderen cirkels kleuren met potloden en de oudste kinderen mogen dit nadien ook nog zelf uitknippen. De oudere kinderen blijken nog nooit geknipt te hebben en hebben veel ondersteuning nodig dit aan te leren.
Woensdag 19 februari;
Lesego; We kwamen volgepakt met verzameld kosteloos materiaal binnen.
Bertha had een mooie thematafel gemaakt van de koe, en we maakten er een grote kring omheen. Heel enthousiast en afwisselend vertelde ze van alles over de koe, en de kinderen hebben melk en kaas(van ons)mogen proeven. Dat is voor hun heel bijzonder want kaas is voor hun vaak te duur.
Bertha vroeg een moeder binnen en heeft uitgebreid laten zien wat we doen in de groep. Ook dit is ongewoon, want ouders zijn hier doorgaans niet zo betrokken bij het DCC.
Boitelo; Herhalen, herhalen , herhalen….dat is voor alle kinderen belangrijk…en wat ook belangrijk is zelfontplooiing. Een meisje helpt mee het verhaal van de vis voor te lezen, wat is ze trots. En na het ontbijt spelen we dan ook nog kort het verhaal na door één kind allemaal glinsterende schubjes te geven die ze na vragen van de andere kinderen uit deelde ( zilverpapiertjes met vaseline op de arm geplakt).
Op verzoek van de kinderen mogen ze ook vandaag buiten in de zandbak spelen. Een extra spelletje werd gemaakt van een plastic flesje, de bovenzijde werd van de fles, met het dopje aan een touwtje, werd een vangspelletje (oog-hand coördinatie). Wanneer een jongetje heel erg zijn best blijft doen tot het hem lukt geven we hem een groot compliment hij begint te stralen. Hierna hebben we binnen in kleine groepjes gespeeld.
Werken we alleen maar hard????
Nee….
In de auto op de terugweg na het werk op het DCC heeft Monique haar powernapje hard nodig (ze werkt nachten door als onze ict-er), hoewel ze zegt dat ze haar ogen dicht doet om het gevaar op de weg niet te zien…
En af en toe hebben we een baby opschoot(glibberglibber van het zweet), en hoe die teruggaat in de auto zonder stoeltje….daar willen we maar niet aan denken.
‘s avonds krijgt Monica bijles in koken, en ze kan al heel goed de “Braai” aansteken, en braaien.Gelukkig heeft iedereen BHV. We genieten wel van haar i-padmuziek…(soms)
Bethje heeft uitgevonden dat je insectenholletjes heel goed kan dichtkitten met buddies.(snachts klinkt soms een luide gil vanwege een sprinkhaan in haar bed.)
Judith laat zich nooit meer gratis monstertjes aansmeren van huidproducten, want voordat je het weet zit je een uur te luisteren naar schoonheidsonzin en krijg je allerlei allergische reacties van die rotzooi.(ook al zit er echt goud in)Ook ze probeert niet te denken aan de naderende carnaval….maarja, Monique heeft een ringtone met Guus Meeuwis.
En als we in de avond lekker zitten te genieten van een film, blijkt die maar voor de helft te zijn gedownload, en missen we de afloop. Genoeg fantasie om het verhaal zelf af te maken!
Donderdag werken we hard door om verslagen en rapportage te schrijven om zo vrijdag ons weekendje weg te kunnen plannen. We zijn van plan om een schitterende panorama route te gaan bezichtigen bij Graskop, daarover in ons volgende blog meer.
-
20 Februari 2014 - 18:17
Daniëlle Louwers:
Ohhh, wat een inspirerende week, wat een mooie stapjes worden er gezet en wat heerlijk dat jullie ons zo meenemen in jullie avontuur..dankjewel daarvoor!
Geniet van jullie weekend in Graskop (God's Window is prachtig en Pilgrim's Rest ook de moeite waard) en Moon, goed blijven oefenen..ik verheug me nu al op ons zomerteamfeestje en jouw braaikunsten (die Mieliepap sla ik ook ff over :-).
Lieve groeten
-
20 Februari 2014 - 19:57
Margot:
Dat leest weer weg als een enerverende en indrukwekkende week. Ook nu weer complimenten voor jullie creativiteit en mooi om te lezen dat jullie zelfs "oma's" inspireren om tot koe te transformeren. Have fun in Graskop!
Liefs Margot -
20 Februari 2014 - 20:26
Marleen:
Oh wat heerlijk is het toch om mee te mogen genieten van jullie belevenissen. En wat een geweldig leuke activiteiten allemaal...klinkt super....wat zullen de kids hiervan genieten. Maandag hoorde ik de krekels van de NWU op de achtergrond en ik kreeg me toch een partij zin om me bij jullie aan te suiten, haha...Alvast heel veel plezier dit weekend. Dikke knuffel en zet m op...liefs Marleen (missie 6) -
20 Februari 2014 - 20:38
Kim Wissink:
Alweer een verhaal en wat voor één...super mooi en leuk om te lezen dat jullie deze activiteiten daar opzetten. Zo klein maar zo waardevol en ook gewoon echt activiteiten die ze naderhand ook zelf nog makkelijk uit kunnen voeren. TOP!
En dames wat goed bedacht die zandbakjes, heel gaaf om te zien!.
Moontje ik kan niet wachten op die braaikunsten van jou.....hihi
Heel veel plezier aankomend weekend bij Graskop, GENIET!
Lieve groeten Xx -
20 Februari 2014 - 20:44
Marita (team4):
Dames,
wat fijn om jullie verslagen te lezen. Zo voelt Afrika toch weer wat dichterbij.
fantastisch te lezen hoe jullie een grote inspiratie zijn voor de teachers daar.
En doe Bertha de hartelijke groeten, geef haar maar een grote knuffel!
Veel plzr en geniet er van!
liefs, -
20 Februari 2014 - 22:22
Wies:
Meiden wat zíjn jullie enthousiast. Ik heb hier heel de avond over Afrika gepraat met (jullie en onze) Els en Truus (helaas waren Chantal en Marita er niet bij). Veel herinneringen opgehaald en we hadden het er ook over hoe heerlijk het was als er weer een nieuwe mail van de Evaton West teams binnenkwam en ja hoor......daar was er weer een!! We leven allemaal erg met jullie mee. Blijf zo schrijven dan voelt het voor ons weer een beetje alsof we erbij zijn, liefs van Wies -
20 Februari 2014 - 23:45
Arie:
Dames,wat een inspirerende verhalen. veel reisplezier en liefs van Arie -
22 Februari 2014 - 19:16
Mary Van Der Vleuten:
Bedankt weer voor jullie indrukwekkende verhalen. Ook de foto's spreken boekdelen. Hard werken, maar ook tijd voor uitstapjes. We zijn ontzettend trots op jullie. Wat een powervrouwen daar ver weg in het niet altijd zo veilige Afrika. Liefs en groetjes - Mary -
23 Februari 2014 - 11:17
Theo En Annie Moonen (ouders Lysanne):
Hallo dames,
Wat schrijven jullie mooie verhalen, vol positieve energie. En dan al die mooie foto's met die pareltjes van kinderen met die betoverende oogjes GEWELDIG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Geniet volop van de weken die komen gaan, jullie willen nog veel bereiken, doen en zien. Maar jullie zijn goed bezig met zoveel creativiteit en humor. Mooi om te lezen met wat voor simpele en beperkte middelen je de kinderen zo goed kunt vermaken.
Blijf zo genieten, we blijven jullie volgen. -
23 Februari 2014 - 20:45
Jessica Jongejans:
Hoi dames, ja bijzonder om een beetje meegenomen worden in het het leven bij jullie. Hier is vandaag de Olympische Spelen alweer afgerond. De krokusjes staan boven de grond te stralen. En ik ben alweer benieuwd naar de volgende verhalen. Liefs Jessica -
24 Februari 2014 - 08:05
Trudy :
Wat een inspirerende week hebben jullie weer achter de rug. Het gaat alle kanten op, lees ik. Mooie, ontroerende, nieuwe, moeilijke momenten. Samen nieuw materiaal ontdekken, en alle zintuigen worden ingezet ( Ja, Juut proeven lijkt toch echt een voorkeurs zintuig...) Weer genieten van de aankomende weken en .. misschien kan Juut de kinderen de polonaise ook gewoon aanleren....groeten Trudy -
24 Februari 2014 - 12:56
Birgit Van Beek:
Maar dat is gewoon Judith, die is veel te aardig. Je weet ook nooit of je iets ontdekt waarmee alle rimpels verdwijnen.
Mooi om alle verhalen te lezen.
Juutje ik doe ze de groeten wel.
Birgit ( xxx )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
