week 7

Hallo allemaal,
Wat zijn deze weken omgevlogen…hier volgt alweer het laatste bericht van onze reis.

Boitelo Eloïse en Lysanne

Maandagmorgen hebben we over de emotie angst gesproken. Als inleiding een interactief toneelstukje met de zelfgemaakte kikker handpop van de principal, die een broodje ging smeren met zijn vriend en zicht sneed. Hij werd bang en vroeg wat hij moest doen, hij moest naar de dokter. De dokter werd ter plekke gemaakt van een plastic handschoen. De kinderen mochten een pleister en verband omdoen en temperaturen bij de kikker. Zo kwamen we terug bij het thema ‘my body’ met voeding en dokter en raakte we het thema angst aan. Daarna vroegen we de kinderen of ze ook wel eens zoiets meegemaakt hebben, hierover vertelden ze wel. We merken dat de kinderen niet graag over angst praten. We vertelden dat muziek een mooie afleiding is als je bang bent en samen hebben we muziekinstrumentjes gemaakt van wc-rolletjes met steentjes, die ze mochten versieren met geknipte snippers. Dit werd gevolgd door een gezellig en muziekkaal uur. We zagen veel initiatieven vanuit de teachers en de kinderen. Na het muziek maken hebben we de doktersballon voor elk kind gemaakt, idee van de teacher. Wat voor grote lol en lang speelplezier zorgde.
Dinsdag zijn we na het ontbijt buiten gaan spelen. Verschillende activiteiten met flessen gedaan, bowlen, estafette, “stoelendans” etc. Wij hadden verschillende spellen voorbereid en de teachers kwamen steeds met eigen ideeën zodoende zijn we 2 uur buiten geweest. De kinderen uit de buurt deden ook mee. Het was een hele gezellige ochtend, uitgeput en dorstig kwamen we weer binnen. De teacher pakte de muziekdoos en daarna gingen we met de puzzels van de Toylibrary spelen.
Deze week is er kindje van de Primaryschool in onze Préschool. We vroegen op dinsdag aan haar of ze Engels spreekt omdat ze in Grade 1 (groep 3) zit. Ze werd verlegen, maar na aanmoediging van de teacher dreunde ze een versje op over zichzelf. Andere kinderen kende dit ook maar wisten niet wat het betekend. Een kindje kon het wel in het Sotho zeggen dus vroegen wij of we het in Sotho mochten leren. Zo waren we weer met taal bezig. De Engelse taal moeten de kinderen leren als ze naar Grade 1 gaan, we merken dat ze nog weinig tot geen Engels spreken. Doordat wij Engels praten en het in het Sotho terug wordt vertaald leren ze de taal, ook de muziekdoos helpt hierbij. We hebben hier met de teacher over gesproken en ze willen hiermee doorgaan.
Woensdag hadden we afgesproken om geen grote activiteiten aan te bieden, maar vooral te genieten van de laatste dag. Toen we met Peter binnenkwamen werden er liedjes gezongen om de cultuur te laten zien, dit was vrolijk en gezellig. We starten met een kringgesprek over de dag ervoor, de kinderen vertelden over hun belevenissen. We vertelden dat het de laatste dag was en vroegen wat ze ervan hadden gevonden, wat ze leuk vonden. De kinderen vertelden over het buiten spelen en de scheerschuim activiteit. Ook de bewegingspellen en knutselactiviteiten waren geliefd. Ze vonden vooral ons erg lief en we mochten best bij hun blijven slapen als we hier wilden. Met de kikker keken we even terug op de vorige dag en vroeg de kikker wie Peter was, zo introduceerde we nogmaals Peter omdat we merkten dat de kinderen het spannend vonden dat er een nieuw persoon bij was. De kinderen hebben ook zelf verhaaltjes verteld met de kikker. De teacher begon erna zelf met het doorfluister spelletje. Hierna is Peter gegaan en zijn we begonnen met het schminken van de kinderen en teachers. Iedereen deed actief mee en terwijl er kinderen werden geschminkt speelde de rest met puzzels en een krijtbord wat ze hadden gekregen. Dan is het al etenstijd, waarna de kinderen niet gaan slapen omdat het onze laatste dag is. We maken een mooie fruitschaal en delen dit uit, er is nog veel over en dat geven we ze om morgen nog een fruitschaal te maken. Zo hopen we het eten van fruit te stimuleren. Ook geven we onze afscheidscadeautjes aan de principal, teachers en kinderen. Het was een warm moment waarin iedereen elkaar ging knuffelen en er werden spontaan leuke groepsfoto’s te maken. Het was een moment om fijn aandacht aan elkaar te geven met knuffels en grapjes. De kinderen gingen vandaag niet slapen omdat ze dan langer met ons konden spelen op de laatste dag, om toch een rustmoment te creëren zijn we de foto’s van afgelopen dagen gaan kijken. De jongste kinderen vielen toch in slaap en de oudste konden makkelijk wakker blijven. Dit hebben we besproken met de teacher, verteld dat in Nederland vanaf 3 jaar ongeveer het middagslaapje wordt afgebouwd zodat ze makkelijker wakker blijven als ze met 4 jaar naar school gaan. Hierna nog gespeeld met de bellenblaas en flink geknuffeld. Langzaam gingen er kinderen naar huis.
We hebben erg genoten van het werken op dit daycarecenter. Het voelt ontspannen aan omdat er een familiesfeer hangt en alles gebeurt in samenwerking, iedereen wordt erbij betrokken. We hebben ons gelijkwaardig opgesteld. Wij hebben activiteiten bedacht en verwachten dat ook van hun. We merkten dat iedereen meer Engels begon te praten zowel wij, de teachers als de kinderen. Een van onze doelen, het vergroten van de Engelse taal op het daycarecenter is dus behaald. De principal kwam ook regelmatig met nieuwe activiteiten, het is mooi hoe ze kan benoemen wat het doel van de activiteit is. Ook doet ze erg enthousiast mee met activiteiten, vooral tijdens het buitenspelen. De teacher die geen Engels spreekt begon steeds meer Engelse woorden te vertellen en te lachen. Ze doet niet mee met activiteiten, zorgt dan voor de kleine kinderen. We merkten wel dat ze steeds losser begon te worden en ook zelf contact zocht.

Manyeli’s Laura en Marleen

Maandag hadden we een rustige dag. Bij binnenkomst eerst fijn geknuffeld met de kinderen. Daarna in een kring gaan zitten en over het weekend gepraat. De kinderen vertelden wat ze allemaal hadden gedaan en sommige vertelden ook over de Graduationday afgelopen zaterdag. Toen was het officiële gedeelte en aankomende zaterdag is het voor de ouders. We merken dat de teacher de kinderen goed kent. Ook weet ze veel over de thuissituaties van de kinderen. Ze is erg betrokken. We hebben lang buiten gespeeld met de kinderen. Nieuwe spellen aangeboden zoals: “Tik Tik wie ben ik” en “hoeveel kinderen staan er achter je?” Teacher kwam zelf met het idee om na het buitenspelen te spelen met puzzels, blokken, domino en mozaïek. De kinderen waren een hele tijd geconcentreerd bezig met deze spellen. De teacher is erg druk bezig met de Graduationday. Tussendoor is ze daar veel mee bezig. Het wordt dan ook uitgebreid gevierd.
Dinsdag begonnen we de dag met het voorlezen van een prentenboek. De kinderen wisten het verhaal nog erg goed en benoemden zelfs de namen van de personen. De teacher vroeg na het leesmoment wat de kinderen wilden gaan doen. Ze antwoorden dat ze buiten wilden spelen. Na een aantal aangeboden spellen van ons nam de teacher zelf het initiatief om andere spellen te gaan doen. We zijn lang buiten geweest en de kinderen genoten zichtbaar. De teacher vroeg aan ons of wij een leuk idee wisten voor een kerstkaart die ze aankomende zaterdag kan mee geven aan de ouders van de kinderen. Wij hebben een voorbeeld gemaakt en woensdag gaan we de kaarten maken samen met de kinderen. Verder bestond de dag uit oefenen voor Graduationday. De teacher kreeg ook hulp van 3 meiden die speciaal waren gekomen om te helpen. Ze oefenden verschillende dansjes en veel liedjes. Ook drama is een groot onderdeel waar ze al 3 maanden voor aan het oefenen zijn. De verhalen gingen over het grote mensen leven en bijbel verhalen. Het eetmoment van de kinderen vroegen wij aan de teacher of de kinderen wisten dat morgen onze laatste dag is. Ze legde het vervolgens uit aan de kinderen en ze begrepen dat wij na woensdag niet meer terug komen.
Woensdag bracht Peter ons als eerste naar het DCC. Samen met Eloise en Lysanne bracht hij een bezoek aan ons DCC. Iedereen werd voorgesteld, er werd rondgekeken en er was tijd om even met de principal te praten. De kinderen zongen wat liedjes, het was een gezellige drukte. Na een half uurtje vertrokken ze weer naar het andere DCC. Er hing wat droevigheid in de lucht merkten we. We gingen even buitenspelen met de kinderen met de bellenblaas die we hadden meegenomen, dit werd enthousiast ontvangen. Hierna werd er weer flink geoefend met de kinderen voor de Graduationday a.s. zaterdag. Tussendoor hebben we alle kinderen nog geschminkt. De kinderen en teachers kregen na het oefenen spaghetti bolognese, die wij gemaakt hadden. Sommigen moesten even wennen aan de smaak, maar alle bordjes waren leeg. Hierna was er alle tijd om iedereen nog eens goed te knuffelen en iedereen aandacht te geven. We gaven ze de zelfgemaakt papieren origamivogeltjes en wat ballonnen om mee te spelen. We werden later opgehaald dan anders, maar vonden dit helemaal niet erg hoor! De kinderen begrepen dat het onze laatste dag was en waren erg lief. Ze zeiden tegen de teacher dat ze het jammer vonden dat wij gingen. Ook de teachers en principals hadden deze dag zoveel mooie en liefdevolle woorden, dat we regelmatig hevig stonden te slikken van emotie en er ook wel eens een klein traantje rolde. Het was een fijn afscheid!
We hebben veel bereikt de afgelopen weken. De teachers nemen zelf initiatieven en zeggen veel aan onze input te hebben gehad. we hebben heel veel voorbeelden gegeven dat ze lang vooruit kunnen met knutsel activiteiten. De dag ritme kaarten hebben we geïntroduceerd waardoor nu de kinderen weten waar ze aan toe zijn. De muziekbox zijn onderdeel geworden van het dagprogramma. Ook het buitenspelen is heel ver doorgevoerd. Ze zien het effect van het buitenspelen bij de kinderen en willen daar mee door gaan. We hebben een activiteiten boekje gemaakt voor allebei de groepen zodat de activiteiten warm blijven en ze altijd terug kunnen blikken voor ideeën.
De samenwerking tussen ons verliep vlotjes. We hebben natuurlijk al een langere tijd samengewerkt in het verleden dus het was heel vertrouwd. We communiceerden goed met elkaar en overlegden elke dag wat we wilden gaan doen. We speelden op elkaar in, gaven elkaar de ruimte en wisselden activiteiten af.
We kijken terug op een prachtige, leerzame tijd op het Daycarecenter Manyeli’s. We zullen de principal, teachers en de kinderen nooit meer vergeten!

Maandag gingen we na onze werkdag nog even de fotocollages printen die we gemaakt hadden als afscheidscadeau voor op de DCC’s en voor veel contactpersonen. ‘s Avonds aten we met Peter Notten, directeur van Korein, die inmiddels ook gearriveerd was, en bespraken we onze missie. Het werd een informatieve en gezellige avond in het heerlijke restaurant waar we ook Lysanne’s verjaardag eerder vierden. Dinsdagavond maakten we een grote pan bolognesesaus voor het afscheidseten bij Manyeli’s, zo’n 60 origamivogeltjes voor de kinderen en maakten we de tassen klaar met afscheidscadeautjes en verdeelden dingen die we over hadden en niet meer mee zouden nemen naar huis. Woensdag namen we dus afscheid van de kinderen. Dat was voor ons allemaal best heftig. Laat op de middag hadden we de evaluatie met de principals. Dit verliep goed, ze zeiden zeer veel geleerd te hebben van ons, wilden het liefst dat we langer bleven, kortom waren erg tevreden. We reden laat terug naar huis en daar stond Elsa al op ons te wachten voor een dinertje. Ook Une en haar vriend Berthi sloten gezellig aan en het werd een erg gezellige en ontspannen avond.
De dag erna konden we een beetje uitslapen. We hadden in de loop van de ochtend de evaluatie met Elsa en later een lunch met de principals en Alice, de vrouw van Jacob. Na een uurtje thuis geweest te zijn haalde Peter ons alweer op voor het volgende etentje met Johan en Angela. Pjoew…dat was wel erg veel zitten deze dag, bijna niet leuk meer. De regen bleef met bakken uit de lucht vallen de rest van deze dag. Het was vast een geinig gezicht om ons rennend onder één plu en regenjas enigszins droog richting auto te zien gaan in onze mooie kleren en op de elegantste schoenen die gedeeltelijk wegzakten in het soppige gras. Vrijdagochtend vonden we het wel tijd voor wat lichaamsbeweging en zijn we voor de laatste keer lekker het terrein opgelopen, soort van cooling-down-momentje. Er was jong wild, dus moesten opletten niet te dicht in de buurt te komen, het blijft bijzonder om een paar gnoes en impala’s op zo’n 15 meter voorbij te zien rennen.´s Avonds hebben we de verslaglegging nog gedaan en Eloise en Marleen de reflectieverslagen van Laura en Lysanne nog ingevuld.
Zaterdagochtend werden we al op tijd opgehaald door Peter voor de graduationday. Om 10.00 uur precies waren we bij Manyeli´s aanwezig. Oeps, dat was niet op z´n Afrikaans, op tijd komen! Ze begonnen net met de tent opzetten, dat hadden we eigenlijk kunnen weten. We moesten dus nog even wachten, maar toen het klaar was kregen we de beste plaatsen toebedeeld, beetje gênant wel. Een soort van erehutje, waar Peter en Marleen plaats mochten nemen. De anderen en Mamayeli zaten ernaast achter een mooi aangeklede tafel. De kinderen zaten op kleine stoeltjes en waren ietwat gespannen, de ouders zaten en stonden daarachter . De kinderen gingen diverse liedjes zingen, bidden en versjes voordragen. Daarna mochten de ouders een dans doen, ook een aantal oma’s deden hieraan mee en swingden de pan uit. Marleen mocht de speech doen namens het Korein-team, waarin o.a. onze ervaringen verteld werden en iedereen heel erg bedankt werd voor de gastvrijheid. Het was leuk om alle ouders, ook veel vaders, eens te ontmoeten. Dat vonden zij duidelijk ook, ze wilden allemaal wel even met ons op de foto en vonden het geweldig toen we ook nog eens gingen dansen. Dat was natuurlijk lang niet zo soepel dan hoe dat zij dat deden, maar ja. Hierna werden de kinderen aangekleed voor de Graduation (zwarte pijen met zo’n afstudeerpetje) en kreeg Marleen ook zo’n grote pij aan met een soort van sjerp omdat ze de kinderen mocht huldigen, een grote eer. Om half twaalf pas (een half uur later dan afgesproken) reden we richting Boitelo’s Daar aangekomen was er nog een bruiloft gaande in de gemeenschapsruimte. Heel grappig dat alles versierd was met Korein en Evaton-West aankleding. Peter noemde het de eerste Korein-bruiloft. We werden naar een soort van eretafel geleid en mochten van daaruit de bruiloft nog bijwonen. Heel grappig, een prachtige bruid met witte jurk en een soort van sjappie met dreads die er zeer ongelukkig bij zat te kijken. Na de plechtigheid ging de muziek aan, lekker Afrikaanse ritmes en kwamen de kinderen al snel binnen. Deze graduationday was met vier daycarecenters samen georganiseerd. Het was een hele andere graduation dan bij Manyeli’s, maar ook erg gezellig en bijzonder. Het liep door de bruiloft wel erg uit deze dag. ’s Avonds hadden we ons afscheidsetentje bij Waterfront aan de Vaalrivier. Het was erg gezellig met Elsa, Bias en Nhlanhla, Jacob en Alice, Mokaina, en de kinderen van Bias en Jacob. Er kwamen erg lieve woorden onze kant op deze avond, we kregen van Elsa als afscheidscadeautje een flesje met nootjes en een leuke armband.
Bias en Nhlanhla kwamen zondagochtend nog even gedag zeggen en brachten ook een cadeautje mee voor ons allemaal, mooie houten Afrika-sleutelhangers. We dronken nog een koffietjes bij de Mugg en Beans en daarna vertrokken we richting Johannesburg. Daar bezochten we het Afrika museum en daarna dronken we wat op een superrelaxte plek midden in Jo’burg, een soort van feelgood market zoals in Strijp-S met swingende live-muziek en coole mensen. Op het vliegveld aten we wat, leverden we wat VAT-bonnen in voor teruggave (tip van Angela waarvoor dank!) en was het al vrij snel weer tijd om te boarden.

We willen jullie tenslotte nog even heel hartelijk bedanken voor alle leuke berichtjes en appjes, dat was zo ontzettend fijn en zorgde er mede voor dat we het zo goed vol konden houden daar. Wij meiden zullen elkaar missen, we voelden ons vertrouwd en prettig bij elkaar. Wat we hebben gedeeld is uniek en houdt ons voor lange tijd verbonden.

Tot ziens op de presentatie!
Liefs,
Eloise, Lysanne, Laura en Marleen