Onze tweede week in Zuid- Afrika
Blijf op de hoogte en volg Evaton West DCC's
22 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
Deze week beginnen we dan echt met het werken op de Day care centers en hier hebben we nu wel echt zin in! We rijden met zijn vieren richting het hoofdkantoor van Siyanqoba. Het is ongeveer een half uur rijden en onderweg zien we onze eerste aap op een brug zitten!! Angelique is door het dolle heen. Even later rijden we over de “Golden high way” en daar zien we vrouwen langs de weg lopen met boodschappen of handelswaar op hun hoofd. Zelf gemaakte kraampjes met groente en fruit, vrouwen die de pootjes van de kip op de bbq hebben gelegd en willen verkopen. Op de kruispunten staan jongens die blikjes frisdrank willen verkopen. Voor ons geweldig om te zien!
Aangekomen bij het hoofdkantoor zoeken we Alice op en zij brengt ons naar onze DDC, omdat het te gevaarlijk is om zelf door het township te rijden.
Vivian en Angelique gaan naar DCC Sabusa en Monica en Jeannie gaan naar DCC Lehlasedi.
We worden op beide DDC’s enthousiast ontvangen door de principal en de teachers en ook de kinderen zijn weer erg enthousiast om ons te zien. Na veel High Fives, en shaps (Afrikaanse begroeting waar je de duimen tegen elkaar zet en zegt shap,shap) kan de dag beginnen.
Bij DCC Lehlasedi wordt er gedanst en gezongen in het Sotho en kinderen zingen uit volle borst mee. Wauw geweldig om te zien en wij proberen natuurlijk mee te doen, maar onze dansmoves vallen toch echt in het niets. De oudste kinderen hebben een geweldig versje aangeleerd over my self. Ze benoemen hun naam, hoe oud ze zijn, waar ze vandaan komen en op het einde wat ze graag willen worden. Wow wat een ambitieuze kinderen hier, er willen er een paar dokter worden en een paar advocaat.
De kinderen krijgen ontbijt, het is gele pap en stinkt toch echt wel een beetje. We krijgen het ook aangeboden maar we hebben deze keer vriendelijk bedankt we hadden al ontbeten ;)
Na het gezamenlijk ontbijt worden de kinderen gesplitst en hebben we een groep van 1-3 jaar en een groep van 4 en 5 jarigen. Op de groep van 1-3 waar Monica mee werkt wordt er nog meer gedanst en gezongen en er wordt vrij gespeeld in de ruimte met wat speelgoed, wat grote blokken en veel hele kleine, wat kapotte autootjes en wat kralen kettingen. Niet echt heel veel en er worden ook geen activiteiten aangeboden. De tweede dag is Monica hier met de teacher mee aan de slag gegaan en heeft de teacher een verhaal voorgelezen in het Engels en Sotho en hebben ze buiten gespeeld. In de groep met de 4 en 5 jarigen waar Jeannie werkt worden wel knutselactiviteiten gedaan waar je de kinderen echt van ziet genieten. Wat wel opvalt is dat de materialen wel aanwezig zijn maar de teacher of principal niet goed weet wat ze er mee moet doen. En hoe leer je nu een kind iets? Er wordt ook buiten gespeeld. Er staat een mooi speeltoestel met schommels en een glijbaan en als ze daarvan af glijden worden de kinderen bijna gelanceerd tegen het hek, zo hard gaat hij. Één van de teachers wil ons graag echte Afrikaanse buitenspeelspelletjes leren. We moeten mee doen met Skippying dat is een soort van elastieken , Mogusta een hinkelspel wat wij ook kennen en Diketo. De teacher tekent een rondje op de grond, verzamelt wat steentjes en deze moeten dan omhoog gegooid worden en weer opgevangen worden. We worden vierkant uitgelachen want hier kunnen we echt helemaal niets van.
Bij DCC Sabusa komen Angelique en Vivian binnen tijdens het ontbijt. Vivian werkt mee op de groep waar 4 en 5 jarige kinderen zitten en Angelique werkt mee op de groep waar kinderen van 0 tot 3 jaar zitten. Na het ontbijt starten de teachers met de activiteiten. Er wordt begonnen met liedjes zingen. Dit zijn Engelstalige liedjes en Sotho liedjes en natuurlijk wordt ook hier weer flink bij gedanst. Ook hebben zij deze week nog veel meer activiteiten gedaan. Woordkaartjes bekijken en benoemen, kleuren van verschillende vormen met wasco en potloden. Op de groep van Angelique hebben ze geen tafeltjes en stoeltjes, dus hoe gaat het dan hier in Afrika? Gezellig met zijn allen op de grond en kleuren maar. Op de groep van Vivian zijn ze al echt bezig in het werken met thema’s. Deze thema’s duren twee dagen beetje kort misschien? De eerste twee dagen ging het over groenten. Activiteiten die die ze gedaan hebben is het tellen van groente, natekenen en inkleuren van groente, en natuurlijk ook even geproefd hoe ze smaken. De andere twee dagen was het thema kleding, hier had de teacher ook leuke activiteiten in verzonnen zoals het uitknippen van kleding uit tijdschriften en deze opplakken. Alleen het opplakken duurde wat langer, ze hebben 2 plakstiften die ze met 20 kinderen mogen delen. Petjes, zonnebrillen en een paraplu, ja dit gebruiken ze hier in Afrika tegen de ZON! Teacher heeft de kinderen laten ervaren hoe het is met en hoe het is zonder deze bescherming. Ook gaan zij met het hele DCC buiten spelen, 40 kinderen, een bal en een springtouw mee naar buiten, de kinderen waren super enthousiast en uitgelaten. Wat hebben Angelique en Vivian de kinderen zien genieten!
OP het DCC is al echt een dagprogramma waar wel regelmatig naar gekeken moet worden maar wat wel wordt gevolgd. Of dit ook zo is als wij er niet zijn dat is natuurlijk de vraag.
Rond 13:00 uur krijgen de kinderen de lunch. Deze bestaat uit een groente- en vleesprutje met Afrikaanse pap. Tijdens het eten vallen sommige kinderen echt om, zo moe zijn ze. Dus tijd om te gaan slapen voor de kinderen van 1-3 jaar. De dekentjes worden op de grond gelegd en de kinderen worden hier om en om op neer gelegd. En ssstt slapen maar. We kletsen nog wat met de principal en teachters in de baby sick room/ kantoor en dan komt Alice ons weer halen.
Deze week werken Vivian en Angelique vier dagen op het DCC en Jeannie en Monica twee dagen. De andere twee dagen hebben zij verschillende meetings. Ze gaan naar Elsa van de North West University. Met Bias naar Lucky (manager health and social development bij de gemeente) en Qolli (social manager) en dan nog een meeting met de vrouwen van the board (Linda, Alice, Felicita)
Deze meetings moeten natuurlijk ook voorbereid worden en met dat prachtige park hier op de universiteit is het natuurlijk zonde om hier geen gebruik van te maken. Jeannie en Monica zitten diep in overleg over wat zij allemaal moeten bespreken tijdens de meeting, worden zij opeens omsingeld door een groep van wel 20 apen. Even schrikken maar natuurlijk wel heel bijzonder!
Op woensdag avond was het wat rumoerig op de campus en zijn we maar even gaan kijken wat er aan de hand was. Het was een grote groep studenten die demonstreerde tegen de verhoging van het studiegeld. We werden door de studenten meegevraagd en daar stonden we opeens midden in een demonstratie. Hier in Afrika gaat dat toch echt een beetje anders dan in Nederland. Er wordt hier gedanst en gezongen en er hangt een vriendelijke sfeer. Het was deze nacht nog lang onrustig onder de studenten waardoor we een nachtje wat slechter hebben geslapen.
Als Jeannie en Monica de volgende dag de Campus af willen voor het overleg met de board rijden zij een grote groep van wel 200 demonstrerende studenten tegemoet. Jeannie moesten echt even aan de kant met de auto. Ook de uitgang van de Campus was versperd. Zij konden er dus niet uit! Even bij een andere poort kijken maar nee daar konden zij er ook niet uit want de sleutel van de poort was kwijt. Toch maar terug naar de hoofdpoort en ja, gelukkig mochten zij er toch snel even door. Dit keer waren zij eens op zijn Afrikaans te laat.
De afgelopen week hebben we wel een aantal avonden doorgewerkt aan onze verslagen, notulen en de blog. Daarom trakteren we onszelf op een leuk uitje naar Pilanesberg. We gaan er een gezellig weekend van maken en hopen natuurlijk de big five te spotten! Daar proosten we vanavond op met een wijntje!!
Aangekomen bij het hoofdkantoor zoeken we Alice op en zij brengt ons naar onze DDC, omdat het te gevaarlijk is om zelf door het township te rijden.
Vivian en Angelique gaan naar DCC Sabusa en Monica en Jeannie gaan naar DCC Lehlasedi.
We worden op beide DDC’s enthousiast ontvangen door de principal en de teachers en ook de kinderen zijn weer erg enthousiast om ons te zien. Na veel High Fives, en shaps (Afrikaanse begroeting waar je de duimen tegen elkaar zet en zegt shap,shap) kan de dag beginnen.
Bij DCC Lehlasedi wordt er gedanst en gezongen in het Sotho en kinderen zingen uit volle borst mee. Wauw geweldig om te zien en wij proberen natuurlijk mee te doen, maar onze dansmoves vallen toch echt in het niets. De oudste kinderen hebben een geweldig versje aangeleerd over my self. Ze benoemen hun naam, hoe oud ze zijn, waar ze vandaan komen en op het einde wat ze graag willen worden. Wow wat een ambitieuze kinderen hier, er willen er een paar dokter worden en een paar advocaat.
De kinderen krijgen ontbijt, het is gele pap en stinkt toch echt wel een beetje. We krijgen het ook aangeboden maar we hebben deze keer vriendelijk bedankt we hadden al ontbeten ;)
Na het gezamenlijk ontbijt worden de kinderen gesplitst en hebben we een groep van 1-3 jaar en een groep van 4 en 5 jarigen. Op de groep van 1-3 waar Monica mee werkt wordt er nog meer gedanst en gezongen en er wordt vrij gespeeld in de ruimte met wat speelgoed, wat grote blokken en veel hele kleine, wat kapotte autootjes en wat kralen kettingen. Niet echt heel veel en er worden ook geen activiteiten aangeboden. De tweede dag is Monica hier met de teacher mee aan de slag gegaan en heeft de teacher een verhaal voorgelezen in het Engels en Sotho en hebben ze buiten gespeeld. In de groep met de 4 en 5 jarigen waar Jeannie werkt worden wel knutselactiviteiten gedaan waar je de kinderen echt van ziet genieten. Wat wel opvalt is dat de materialen wel aanwezig zijn maar de teacher of principal niet goed weet wat ze er mee moet doen. En hoe leer je nu een kind iets? Er wordt ook buiten gespeeld. Er staat een mooi speeltoestel met schommels en een glijbaan en als ze daarvan af glijden worden de kinderen bijna gelanceerd tegen het hek, zo hard gaat hij. Één van de teachers wil ons graag echte Afrikaanse buitenspeelspelletjes leren. We moeten mee doen met Skippying dat is een soort van elastieken , Mogusta een hinkelspel wat wij ook kennen en Diketo. De teacher tekent een rondje op de grond, verzamelt wat steentjes en deze moeten dan omhoog gegooid worden en weer opgevangen worden. We worden vierkant uitgelachen want hier kunnen we echt helemaal niets van.
Bij DCC Sabusa komen Angelique en Vivian binnen tijdens het ontbijt. Vivian werkt mee op de groep waar 4 en 5 jarige kinderen zitten en Angelique werkt mee op de groep waar kinderen van 0 tot 3 jaar zitten. Na het ontbijt starten de teachers met de activiteiten. Er wordt begonnen met liedjes zingen. Dit zijn Engelstalige liedjes en Sotho liedjes en natuurlijk wordt ook hier weer flink bij gedanst. Ook hebben zij deze week nog veel meer activiteiten gedaan. Woordkaartjes bekijken en benoemen, kleuren van verschillende vormen met wasco en potloden. Op de groep van Angelique hebben ze geen tafeltjes en stoeltjes, dus hoe gaat het dan hier in Afrika? Gezellig met zijn allen op de grond en kleuren maar. Op de groep van Vivian zijn ze al echt bezig in het werken met thema’s. Deze thema’s duren twee dagen beetje kort misschien? De eerste twee dagen ging het over groenten. Activiteiten die die ze gedaan hebben is het tellen van groente, natekenen en inkleuren van groente, en natuurlijk ook even geproefd hoe ze smaken. De andere twee dagen was het thema kleding, hier had de teacher ook leuke activiteiten in verzonnen zoals het uitknippen van kleding uit tijdschriften en deze opplakken. Alleen het opplakken duurde wat langer, ze hebben 2 plakstiften die ze met 20 kinderen mogen delen. Petjes, zonnebrillen en een paraplu, ja dit gebruiken ze hier in Afrika tegen de ZON! Teacher heeft de kinderen laten ervaren hoe het is met en hoe het is zonder deze bescherming. Ook gaan zij met het hele DCC buiten spelen, 40 kinderen, een bal en een springtouw mee naar buiten, de kinderen waren super enthousiast en uitgelaten. Wat hebben Angelique en Vivian de kinderen zien genieten!
OP het DCC is al echt een dagprogramma waar wel regelmatig naar gekeken moet worden maar wat wel wordt gevolgd. Of dit ook zo is als wij er niet zijn dat is natuurlijk de vraag.
Rond 13:00 uur krijgen de kinderen de lunch. Deze bestaat uit een groente- en vleesprutje met Afrikaanse pap. Tijdens het eten vallen sommige kinderen echt om, zo moe zijn ze. Dus tijd om te gaan slapen voor de kinderen van 1-3 jaar. De dekentjes worden op de grond gelegd en de kinderen worden hier om en om op neer gelegd. En ssstt slapen maar. We kletsen nog wat met de principal en teachters in de baby sick room/ kantoor en dan komt Alice ons weer halen.
Deze week werken Vivian en Angelique vier dagen op het DCC en Jeannie en Monica twee dagen. De andere twee dagen hebben zij verschillende meetings. Ze gaan naar Elsa van de North West University. Met Bias naar Lucky (manager health and social development bij de gemeente) en Qolli (social manager) en dan nog een meeting met de vrouwen van the board (Linda, Alice, Felicita)
Deze meetings moeten natuurlijk ook voorbereid worden en met dat prachtige park hier op de universiteit is het natuurlijk zonde om hier geen gebruik van te maken. Jeannie en Monica zitten diep in overleg over wat zij allemaal moeten bespreken tijdens de meeting, worden zij opeens omsingeld door een groep van wel 20 apen. Even schrikken maar natuurlijk wel heel bijzonder!
Op woensdag avond was het wat rumoerig op de campus en zijn we maar even gaan kijken wat er aan de hand was. Het was een grote groep studenten die demonstreerde tegen de verhoging van het studiegeld. We werden door de studenten meegevraagd en daar stonden we opeens midden in een demonstratie. Hier in Afrika gaat dat toch echt een beetje anders dan in Nederland. Er wordt hier gedanst en gezongen en er hangt een vriendelijke sfeer. Het was deze nacht nog lang onrustig onder de studenten waardoor we een nachtje wat slechter hebben geslapen.
Als Jeannie en Monica de volgende dag de Campus af willen voor het overleg met de board rijden zij een grote groep van wel 200 demonstrerende studenten tegemoet. Jeannie moesten echt even aan de kant met de auto. Ook de uitgang van de Campus was versperd. Zij konden er dus niet uit! Even bij een andere poort kijken maar nee daar konden zij er ook niet uit want de sleutel van de poort was kwijt. Toch maar terug naar de hoofdpoort en ja, gelukkig mochten zij er toch snel even door. Dit keer waren zij eens op zijn Afrikaans te laat.
De afgelopen week hebben we wel een aantal avonden doorgewerkt aan onze verslagen, notulen en de blog. Daarom trakteren we onszelf op een leuk uitje naar Pilanesberg. We gaan er een gezellig weekend van maken en hopen natuurlijk de big five te spotten! Daar proosten we vanavond op met een wijntje!!
-
22 Oktober 2015 - 22:28
Marleen :
Oh wat heerlijk om zo'n uitgebreid verslag van jullie eerste week op de DCC's te mogen lezen! Het klinkt allemaal heel vertouwd, krijg er een beetje heimwee van. Nou meiden, geniet van alles en ga maar lekker door met dit mooie werk. En natuurlijk veel plezier in Pilanesberg dit weekend. Liefs, Marleen (missie 6) -
22 Oktober 2015 - 22:59
Peter Notten:
Heerlijk om te lezen. Komt over als een goede basis voor een vruchtbare coachingstage. Vanavond heb ik de werkgroep hier bij Korein Groep bijgepraat. Op 12 november a.s. gaan we afscheid namen van ons trouwe en waardevolle EWDCC-werkgroeplid Els van de Mossel die naar Apeldoorn gaat verhuizen. -
22 Oktober 2015 - 23:41
Monique Hanssen :
Wat vliegt de tijd. alweer een vruchtbare week afgerond. Las via Facebook van de demonstraties op de campus...... goed om van jullie te lezen dat dit dus op een heel vreedzame en eigenlijk gezellige manier gebeurt. Succes met het spotten van de Big Five. geniet ervan. zeker al verdiend
-
22 Oktober 2015 - 23:55
Truus:
Hallo dames,
leuk om jullie blog te lezen , roept weer veel herinneringen op.
Veel plezier op Pilanesberg, en als je op een terrasje zit trakteer je zelf dan op een Calua don Pedro .
Erg verslavend zo lekker.
groetjes Truus(gr4) -
23 Oktober 2015 - 09:09
Rita:
Hallo dames,
Wat een mooie verslag weer.20 apen weer eens iets anders dan 20 "apen" bij de bso. De demonstratie was ook op het nieuws hier.Maar jullie niet herkend ha, ha. Nu veel plezier dit weekend en succes volgende week.
groetjes,
Rita -
23 Oktober 2015 - 12:51
Margot:
Mooie start op de DCC en beeldende foto's. Studentenopstand was hier ook op het nieuws. Belangrijk dat studeren voor iedereen toegankelijk blijft. Ziet er wel anders uit dan onze studentenopstand in het Maagdenhuis. Veel plezier in Pilanesberg! -
23 Oktober 2015 - 22:09
Mick Van Nunen :
Hallo meiden, leuk om te lezen. En om de foto's erbij te zien. Fijne tijd samen nog...En blijf jullie volgen.groetjes mick. -
23 Oktober 2015 - 23:37
Laura:
Leuk verslag weer en mooie foto's! Leuk om gelezen wat er zoal gebeurt op de daycare centers. Veel plezier op de Pilanesberg en hopelijk spotten jullie de big 5, heel gaaf! -
25 Oktober 2015 - 14:23
Noël:
Toch mooi om te lezen hoe inspirerend werken en reizen samen kan zijn. Nog veel succes, mooie ervaringen en inspiratie toegewenst de komende weken dames. En ik heb ondertussen begrepen dat jullie al een heleboel mooie dieren in Pilanesberg gespot hebben, gaaf! Groet Noël -
25 Oktober 2015 - 23:06
Nancy Hoens :
Een mooi verslag voor het slapengaan! Wat is het gaaf om jullie avonturen te lezen. Het maakt het extra leuk omdat ik Jeannie en Monica ken. Als ik het verslag lees en de fotos bekijk, dan ga ik na het bekijken van de fotos even terug naar het verslag. Dat ik er dan beeld bij heb maakt jullie verhaal zoveel duidelijker. Kinderen om en om op een doek...tis niet waar...Zouden ze echt zo slapen vraag ik mij af? Blijkbaar wel en is dat de realiteit.
Jullie doen mooie dingen, dat lees ik. Wat zullen jullie een inspiratie zijn voor de teachers. En dan dat apen avontuur, een sleutel die kwijt is, de demonstratie...en op zijn afrikaans te laat komen...hahaha...jullie maken wat mee!
En hier...gisteren is de tijd een uur terug gezet.Vandaag dus een uurtje langer geslapen, en was het ook wat eerder donker. Ff wennen ,maar zo'n herfstvakantie komt dan weer prima uit. Ook enorm genoten van het prachtige weer.De zon scheen waardoor de kleuren van de herfst schitterden in de zon.
Veel werkplezier! En geniet!
Welterusten.
-
26 Oktober 2015 - 13:01
Judith:
Dank voor het levendige en uitgebreide verslag. Heerlijk aan de salg met de kinderen!
De demonstraties staan hier ook in de kranten. studiemogelijkheden zijn hartstikke belangrijk!ik hoop dat de studenten gelijk krijgen. -
26 Oktober 2015 - 22:14
Petra:
Hallo dames,
Wat een mooie ontmoeting tussen collega's met dezelfde passie en betrokkenheid. Hopelijk gaan jullie naast het brengen ook iets mee terug nemen naar het inmiddels herfstachtige Nederland. Inspiratie genoeg lees ik. Geniet er nog van, maar wees gerust als het afscheid er komt ... you can leave africa but it won't leave you!
"Dit gaan julle goed"
Petra -
27 Oktober 2015 - 19:44
RIEK VAN MIERLO:
HALLO ,LUITJES JULLIE HEBBEN AL VEEL GEZIEN , EN DE APEN ONTMOET , WAT EEN LEUKE FOTO,S VAN DE KLEINE KINDEREN , HET IS EEN HELE BELEVENIS , ZO VER VAN HUIS , JEANNIE PROFICIAT MET JOB DE EERSTE KEER GESLAAGD , GENIET NOG BIJNA 2 WEKEN , EN DAN ZIEN WE JULLIE WEER GRAAG GEZOND IN NEDELAND TERUG , GROETEN VAN OME HARRIE EN TANTE RIEK ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, -
03 November 2015 - 09:05
Cindy :
Hahaha! Ja, die apen! Zo grappig dat de mensen daar je vreemd aankijken als je zo enthousiast bent over een apenontmoeting! Een beetje alsof iemand hier zou gaan gillen als ze een koe in een weiland zien staan en allemaal foto's gaat maken enzo...:). Maar ik kan me nog heel goed het ongeloof en de opwinding herinneren! Zo leuk!
En toen Sigrid daar vertelde dat ze in Nederland elke dag in het bos ging wandelen met de hond, keken mensen haar met grote ogen aan. Ben je dan niet bang om leeuwen tegen te komen?!!! Hahaha! Zo prachtig om aan den lijve te ondervinden dat NIETS vanzelfsprekend is als je op een andere plek geboren bent dan de ander....
Ik kan me helemaal jullie voorzichtig allesverslindende, verwonderde blikken voorstellen bij elke autorit, elke ontmoeting, elke nieuwe ervaring....
Het township... Eerst zo onwerkelijk anders, spannend en nieuw. En als je straks naar huis gaat, voelt het alsof je een stukje thuis achterlaat. Dan ken je net alle namen, en ga je de knuffels en shaps en al die mooie vrolijke ogen missen!
Bestond er maar een bushalte, hier in Eindhoven. Waar je met je ov-kaart en een appel en een Liga in je tas in kon stappen en na een half uurtje aankwam bij halte 'Evaton West'.
Heimwee? Ik?!!! Neeeeeeee, helemaaaaaal niet!!! ;)
En nu dan Pilanesberg! Super. Geniet!
Heel veel plezier en bijzondere momenten toegewenst!
x Cindy
Ik geniet op afstand met jullie mee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
